Het dijkdichtersgedciht van de maand is een lentegedicht, uitgekozen en geschreven door Marlies van Eunen de Boer. Dat zij een lentegedicht uitkoost ligt, gezien het jaargetijde, voor de hand. Marlies is een actief lid van de Dijkdichters en woont nu 5 jaar in Lelystad.

De stad heeft haar hart gevangen, wat vaak ook in haar poezie tot uiting komt. 
Volgens Marlies zijn haar gedichten vaak het resultaat van iets dat haar raakt. Dat kan van allees zijn zoals iets in het nieuws, een moment in het openbaar vervoer, iets dat haar overkomt, de rust van de zondagochtend of een moment in de tuin.

Marlies:  "Ik schrijf omdat ik geraakt word en daar woorden aan wil geven. Soms word ik geraakt door iets groots en soms juist door iets heel kleins. Het gedicht Lentedroom is een momentopname in mijn tuin. Een klein moment en juist aan dat kleine en kwetsbare moment wilde ik woorden geven."

Lentedroom

Langzaam ontluikt het leven in de tuin,

in de kruin van de acer opent het eerste blad

dat zich felrood uitrolt naar de hemel toe.

Dik de magnoliaknoppen in de boom,

wachtend op de zon, de lentedroom.

Geurende hyacinten, de zon-kussende anemoon

felgele narcissen, citroenmelisse

bloemknoppen in de appelboom.

Mees, mus en merel druk in de weer

vliegen met takjes op en neer.

En terwijl ik de knoppen in camelia en rododendron bewonder

beweegt er een wolkendek zich voor de zon,

nadert er van ver een golf van donder.

Steeds een beetje dichterbij

waarschuwend - het is nog geen mei.

Zachtjes fluister ik tegen al het tuinleven:

'Hopelijk blijft de staart van maart

jullie ook dit jaar weer bespaard.'