Dijkdichters-gedicht van de Maand, Esam al Wasete
Esam Al wasete, een Lelystadse
dichter, is een Iraakse
vluchteling. Sinds 2003 woont hij in Nederland. Hij was stadsdichter van
Dronten en gaf in 2020 een gedichtenbundel uit met de naam “Dromen zonder
uitademen” (isbn: 9789462471887). Het gedicht
van de maand komt uit deze bundel. Aanleiding tot het gedicht is de gedachte
dat onvrijheid kan worden opgevat als het verliezen van je dromen. Esam
beschouwt in het gedicht zijn dromen als mensen die adem nodig hebben om te
leven, maar vergeefs naar die adem snakken.
Dromen zonder uitademing
Zojuist nu
weet ik dat mijn leven
vergelijkbaar is met een clown-tragedie
een clown die op zoek is naar een grapje
om om zichzelf te kunnen lachen
voor een roestige spiegel
En mijn dromen
zijn als een zwerm duiven
die hun weg aan de hemel kwijt raken
of
als een wolk die haar geheugen verliest
ze bestaan niet meer
Mijn identiteit
raakte als een naald in een hooiberg verloren
in de regendag
als een karbonkel
moe van het wachten op neerslag
Mijn vreemdelingschap
is als bleke gedichten
ze hebben geen schaduw
geen smaak en geen stem
alleen de inkt ligt te slapen op het papier
En mijn
herinneringen
herinneringen
zijn als ramen op zoek naar licht
om met de zon te flirten –
en ze smeken de tijd om te duren
Mijn wond
is als een vreemde
op zoek naar een thuisland
want het land vluchtte weg vanonder zijn voeten
Mijn dromen
zijn er nog steeds
zijn er nog steeds
de cipier verlaat hen nooit
En hoewel ze ademen
hoor je hun uitademing niet
Onze Ambassadeurs
